Όταν είσαι μαμά είναι λογικό κάποιες στιγμές να χρειαστεί να υψώνεις τον τόνο της φωνής σου. Είτε για να επιβληθείς, είτε για να μαλώσεις, είτε για να συμμορφώσεις το παιδί σου. Αυτό είναι φυσιολογικό και είναι αδύνατον να αποφευχθεί εντελώς.
Πώς να διαχειριστείς τις τύψεις σου:
- Υπάρχει σαφής διαφορά ανάμεσα στην επιβλητικότητα και την υστερία, τον ανεβασμένο τόνο φωνής και το ουρλιαχτό. Αν ανήκεις στην πρώτη κατηγορία, τότε δεν υπάρχει λόγος να σκέφτεσαι το θέμα παραπάνω. Αν ανήκεις στη δεύτερη, πρέπει σίγουρα να σκεφτείς πώς θα χειριστείς τις εκρήξεις σου. Σε κάθε περίπτωση μη σπαταλάς χρόνο με το να αισθάνεσαι άσχημα και δες τι θα κάνεις από εδώ και πέρα.
- Σκέψου τους λόγους για τους οποίους φτάνεις στο σημείο να φωνάζεις. Αν όταν τους σκέφτεσαι διαπιστώνεις ότι είσαι υπερβολική και δεν υπήρχε κάποια σοβαρή αιτία για να το κάνεις, τότε κάνε μια συμφωνία με τον εαυτό σου ότι θα κάνεις ό,τι μπορείς για να μη φωνάζεις άσκοπα. Είναι αμέσως επόμενο να νιώθεις τύψεις για αυτό, αλλά δεν αλλάζει κάτι. Σημασία έχει να μην ξεσπάς τα νεύρα σου στο παιδί και να υψώνεις τον τόνο σου μόνο όταν χρειάζεται.
- Αν έχεις καταλάβει ότι οι φωνές είναι ο μόνος τρόπος για να ακούσει αυτό που θες, τότε μάλλον έχεις κάνει κάτι λάθος νωρίτερα στη ζωή του. Δε μπόρεσες να επιβάλλεις τον εαυτό σου με πιο ήπιους τρόπους, οπότε οι φωνές τώρα σου βγαίνουν ως αυθόρμητη λύση. Προσπάθησε εκ νέου να ακολουθήσεις την ήπια στρατηγική γιατί κάνει σε όλους πολύ μεγαλύτερο καλό από ότι οι φωνές.
- Μην αγκαλιάζεις το παιδί έπειτα από 10 λεπτά από όταν του φώναξες. Έτσι δεν ακολουθείς καμία σωστή στρατηγική συμμόρφωσης, στερείς μόνη σου αξία από τα λόγια που είπες νωρίτερα και προκαλείς συναισθηματική σύγχυση στο παιδί. Αν ξέφυγες και φώναξες πάλι λίγο παραπάνω, τότε κράτα το αληθινό για λίγη ώρα και έπειτα πέρασε σε μια φάση συζήτησης. Στα πλαίσια αυτής της συζήτησης μπορείς να του πεις ότι στενοχωρήθηκες που του φώναξες και να κουβεντιάσετε μαζί ηρεμα την αιτία, βρίσκοντας μία λύση.
- Την επόμενη φορά που θα πας να φωνάξεις για κάτι που δεν έχει τόση σημασία σκέψου πως θα νιώσεις μετά. Ακούγεται δύσκολο, αλλά αν η αιτία δεν αξίζει τα ντεσιμπέλ των φωνητικών σου χορδών θα καταφέρεις να το ελέγξεις με λίγη προσωπική δουλειά. Έτσι το παιδί σου θα είναι πιο ήρεμο, το σπίτι πιο γαλήνιο και οι φωνές θα έχουν νόημα μόνο όταν πρέπει.
Φωτογραφία: Shutterstock
Έχω τύψεις που φωνάζω στο παιδί μου
από την Ιωάννα Μίχαλου
με τη συνεργασία της Ψυχολόγου-MSc, Κατερίνας Νανοπούλου