Του δίνεις να φάει το φαγητό του και εκείνο το φτύνει. Βγάζει τη γλώσσα του έξω και πετάει κάθε μικρή μπουκιά που του έχεις δώσει. Το έκανε μία, το έκανε δύο, το έκανε τρεις. Τελικά καταλαβαίνεις ότι τον τελευταίο καιρό του έχει γίνει συνήθεια. Γιατί;

Η πρώτη προσέγγιση του προβλήματος είναι ότι έχει βρει ένα καινούριο παιχνίδι. Αν το δεις να γελάει κάθε φορά που το κάνει, τότε αυτό σου το επιβεβαιώνει. Για κάποιο λόγο του φαίνεται αστείο και επιμένει να το επαναλαμβάνει. Αν συμβαίνει κάτι τέτοιο θα πρέπει να δείξεις υπομονή μέχρι να του περάσει. Μη θυμώσεις ή μη γελάς κάθε φορά που το κάνει. Ο θυμός σου μπορεί να έχει αντίθετα αποτελέσματα και το γέλιο σου να ενισχύει το παιχνίδι. Παρέμεινε ψύχραιμη, αλλά λίγο επιβλητική, επιμένοντας στις μπουκιές που του δίνεις.

Αν η έκφραση του όταν φτύνει το φαγητό του δε συνοδεύεται από γέλιο, αλλά έχει κάποια δόση απέχθειας, τότε ίσως φταίει το ίδιο το φαγητό. Μπορεί να μην του αρέσει μια νέα τροφή που έχεις εντάξει στο διατροφολόγιό του και να είναι ο μόνος τρόπος του για να στο πει. Αν ξαφνικά, για παράδειγμα, βάζεις περισσότερο αλάτι από το κανονικό, τότε μπορεί να μην του αρέσει και γι’ αυτό να πετάει το φαγητό του έξω από το στόμα του. Προσπάθησε να ανακαλύψεις τι μπορεί να είναι αυτό και άλλαξέ το.

Στην ίδια λογική, με δεδομένο δηλαδή ότι το ίδιο το φαγητό είναι το πρόβλημα, υπάρχει περίπτωση να περναέι μια φάση που δεν πεινάει. Είναι πολύ πιθανό να πονάει κάπου, να μην έχει όρεξη, να είναι άρρωστο και να αρνείται την τροφή του και να τη φτύνει. Δες αν έχει πυρετό ή προσπάθησε να δεις αν το ταλαιπωρεί κάτι άλλο. Ένας πονόλαιμος, για παράδειγμα, είναι μια πολύ πιθανή αιτία που δε θέλει να καταπιεί το φαγητό του και προτιμάει να το φτύσει.

Φωτογραφία: Shutterstock