Όλοι αγαπάμε τα παιδιά μας, πολύ! Μερικές φορές όμως χωρίς να το καταλαβαίνουμε μπορεί να τα βλάπτουμε, μη βάζοντας κάποια όρια στη λειτουργία τους μέσα στην οικογένειά μας. Και θα αναρωτιέσαι σίγουρα πώς γίνεται αυτό. Δες παρακάτω μερικούς τρόπους συμπεριφοράς που είναι παράδειγμα προς αποφυγή ακόμα κι αν με μια πρώτη ματιά δεν φαίνονται και τόσο ακατάλληλοι.
1. Απουσία ορίων
Πολλοί γονείς, μέσα στο άγχος της καθημερινότητας, δυσκολεύονται να θέσουν κάποιους κανόνες ή υποχρεώσεις στα παιδιά τους. Αυτός όμως είναι ένας τρόπος να καταλήξουν με παιδιά ή εφήβους χωρίς πρόγραμμα και υπευθυνότητα. Τα παιδιά αναμφισβήτητα χρειάζεται να ακολουθούν συγκεκριμένες συνήθειες και να έχουν και αυτά υποχρεώσεις μέσα στην οικογένεια. Ο μόνος τρόπος να το διασφαλίσουμε αυτό είναι να μην είμαστε υποχωρητικοί όταν χρειάζεται και να θέσουμε όρια μέσα στην οικογένεια. Π.χ. αν πεις στο παιδί σου «ώρα για ύπνο» θα πρέπει να είσαι ήρεμη, αποφασιστική και κυρίως να το τηρήσεις. Αν είσαι παντρεμένη ή ζεις με το σύντροφό σου, θα πρέπει να είστε συντονισμένοι. Κι αυτό γιατί τα παιδιά προσπαθούν να πείσουν πάντοτε τον πιο «αδύναμο κρίκο». Αν μπορέσετε να αντέξετε τις πρώτες δύο-τρεις εβδομάδες είστε σε καλό δρόμο. Τα παιδιά θα το αποδεχτούν και θα το συνηθίσουν.
2. Αποφεύγοντας τις διαφωνίες
Όταν τα παιδιά μπουν στην εφηβεία, μπορεί να εμφανιστούν διαφωνίες στο σπίτι, οι οποίες με τον καιρό να αυξηθούν και να ενταθούν. Το «δεν θέλω να το συζητήσω» ακούγεται συχνά και συνοδεύεται από πόρτες που κλείνουν απότομα. Και ναι, μερικές φορές αυτή η κατάσταση γίνεται εξαντλητική. Αλλά αυτός δεν είναι λόγος να μην υπάρχουν κάποιοι κανόνες και να υποχωρήσεις στις απαιτήσεις των εφήβων σου όταν αυτές δεν είναι για το συμφέρον τους. Διάλεξε τις μάχες σου. Μπορείς να αγνοήσεις μικρά πράγματα αλλά στα σοβαρά θα πρέπει να είσαι σταθερή. Φύλαξε τις δυνάμεις σου για τους πιο σοβαρούς καυγάδες π.χ. το piercing και ξέχασε τη διαφωνία για το χρώμα των μαλλιών του παιδιού σου!
3. Χρησιμοποιώντας το σχολείο σαν δικαιολογία.
Κάποιοι έφηβοι χρησιμοποιούν το σχολείο σαν δικαιολογία -δηλαδή το ότι πρέπει να είναι συνεπείς εκεί- για να ξεφύγουν από τις υποχρεώσεις τους στο σπίτι, γιατί οι γονείς εύκολα κάνουν πίσω όταν πρόκειται για θέματα που άπτονται της μόρφωσης/εκπαίδευσής τους. Όλα τα παιδιά το ξέρουν αυτό. Μπορεί να νομίζεις ότι βοηθάς το παιδί σου απαλλάσσοντάς το από τις υποχρεώσεις του, αλλά με τον τρόπο αυτό το βλάπτεις μακροπρόθεσμα. Έτσι δεν μαθαίνει να εξυπηρετεί τον εαυτό του αλλά ούτε να συμμετέχει στη ζωή του σπιτιού.
Ο καλύτερος τρόπος να γίνουν τα παιδιά ολοκληρωμένοι ενήλικες είναι να μάθουν να είναι συνεπείς σε όλες τους τις υποχρεώσεις. Γιατί «στον έξω κόσμο» κανείς δεν απαλλάσσει κανέναν από τις υποχρεώσεις του ούτε τις αναλαμβάνει γι’ αυτόν.
4. Προσπαθώντας να γίνεις φίλη με τον έφηβο γιο/κόρη σου.
Υπάρχουν και κάποιοι γονείς που τους απασχολεί περισσότερο να τους συμπαθούν τα παιδιά τους από το να είναι αποτελεσματικοί και αυστηροί. Επιθυμούν όπως λένε να είναι φίλοι με τα παιδιά τους. Δεν θα πρέπει όμως να ξεχνάμε τι σημαίνει η λέξη φίλος. Ο φίλος δεν μπορεί να απαγορεύσει κάτι σε έναν άλλο φίλο ή να του πει τι να κάνει, αλλά ένας γονέας το οφείλει!
Ειδικά οι έφηβοι χρειάζονται γονείς που θα τους βοηθήσουν να κάνουν τις σωστές επιλογές και όχι να συζητάνε μαζί τους «τα δικά τους». Αν αυτός είναι ο τρόπος που λειτουργείς και είσαι έτοιμη να τον αλλάξεις, θα πρέπει να κάνεις μια συζήτηση με το παιδί σου και να του εξηγήσεις ότι δεν χειριζόσουν την κατάσταση σωστά. Δυστυχώς, δεν υπάρχει σταδιακή αλλαγή ή μεταβατική περίοδος για να γίνεις από φίλος γονέας
5. Ανταμείβοντας το παιδιά σου με ..τεχνολογία
Είναι πλέον γεγονός ότι τα παιδιά αποκτούν smartphones από πολύ μικρή ηλικία, συνήθως γιατί πιέζουν πολύ τους γονείς τους βλέποντάς τα παντού γύρω τους. Το να ενδώσεις όμως δεν είναι καλό για το παιδί, ακόμα και αν δικαιολογείς τον εαυτό σου λέγοντας ότι είναι απαραίτητο για να το βρίσκεις ή να επικοινωνείς μαζί του στην περίπτωση που χρειαστεί κάτι. Πολλοί γονείς δίνουν στα παιδιά τους -ακόμα και αν πηγαίνουν στο δημοτικό- smartphones και πρόσβαση στο διαδίκτυο -χωρίς να ενεργοποιούν περιορισμούς- και μετά βλέπουν τους βαθμούς τους στο σχολείο να πέφτουν… Αν το έχεις κάνει ήδη, χρησιμοποίησε το τουλάχιστον για να βελτιώσεις τη συμπεριφορά του παιδιού σου. Το καλύτερο με τα smartphones είναι ότι μπορείς πάντα να του το πάρεις πίσω. Οπότε πες στο παιδί σου ότι θα πάρει το smartphone σαν ανταμοιβή. Θα πρέπει να είναι συνεπές στις υποχρεώσεις του και η ανταμοιβή του θα είναι αυτό. Αν δεν υπακούσει είναι απλό, δεν χρειάζεται καν να του το πάρεις πίσω, μπορείς να επικοινωνήσεις με την εταιρεία και να διακόψεις τη σύνδεση.
Σημείωση: Το άρθρο αναφέρεται σε παιδιά ηλικίας 11-18 ετών
