Ένα σπίτι που φιλοξενεί θυμό, τσακωμούς και ένταση δεν είναι το κατάλληλο περιβάλλον για να μεγαλώσει ένα παιδί. Όχι μόνο γιατί έτσι δεν είναι χαρούμενο, αλλά γιατί με αυτόν τον τρόπο οδηγείται σε αλλοίωση της συμπεριφοράς του, με πολύ σοβαρές συνέπειες για το μέλλον του. Αυτό απέδειξε, για ακόμη μια φορά, μια νέα έρευνα που έγινε στο Πανεπιστήμιο του Όρεγκον.

Οι ερευνητές του εν λόγω Πανεπιστημίου διαπίστωσαν πως οι γονείς που θυμώνουν και φωνάζουν μέσα στο σπίτι προκαλούν σημαντικά προβλήματα στη ψυχοσύνθεση και στη συμπεριφορά των μικρών παιδιών. Μάλιστα, ανακάλυψαν πως αυτή η επιρροή είναι ακόμα πιο έντονη όταν τα παιδιά βρίσκονται στην ευαίσθητη νηπιακή ηλικία, όπου έχουν αρχίσει και αντιλαμβάνονται και αλληλεπιδρούν με τους γονείς τους.

Η έρευνα έγινε σε παιδιά 18 έως και 27 μηνών που μεγάλωναν σε διαφορετικές συνθήκες μέσα στα σπίτια τους. Μερικά από αυτά υπόκεινταν τους τσακωμούς και τους καβγάδες των γονέων τους, ζώντας σε ένα σπίτι όπου οι φωνές αντικαθιστούσαν την τρυφερότητα και τα υπόλοιπα το αντίθετο.

Τα παιδιά που μεγάλωναν σε ένταση και υπό τους ήχους γονιών που μαλώνουν, είχαν προβλήματα συμπεριφοράς, με βασικότερο την έντονη επιθετικότητα, γεγονός που σύμφωνα με τους ψυχολόγους επιδράει πολύ στο χαρακτήρα τους.

Τα παιδιά που μεγάλωναν σε όμορφα περιβάλλοντα, με αγάπη και χωρίς φωνές, είχαν άψογες συμπεριφορές, εξέφραζαν τα θετικά τους συναισθήματα και ήταν χαρούμενα.

Επαρκείς λόγοι για να σκεφτούμε σοβαρά την επόμενη φορά που θα τσακωθούμε, θα υψώσουμε τη φωνή μας και θα καβγαδίσουμε μπροστά στο παιδί μας-και γενικότερα- ειδικά όταν είναι σε τόσο τρυφερή ηλικία.

Φωτογραφία: Shutterstock