Η ωτίτιδα είναι μια από τις πιο συχνές ασθένειες που ταλαιπωρεί τον άνθρωπο στα πρώτα χρόνια της ζωής του. Μάλιστα, μέσα στην πρώτη πενταετία, τα περισσότερα παιδιά έχουν περάσει μια τέτοια λοίμωξη και πολλές φορές ο πόνος που τη συνοδεύει είναι ιδιαίτερα ενοχλητικός. Κάποιες φορές η οξεία ωτίτιδα μπορεί να περάσει, αλλά να αφήσει υγρό στο αυτί. Αυτή ονομάζεται εκκριτική ωτίτιδα, η οποία συνήθως διαρκεί εβδομάδες ή μήνες και υποχωρεί αυτόματα. Εκκριτική ωτίτιδα εμφανίζεται και σε άλλες περιπτώσεις, πχ. σε παιδιά με υπερτροφία αδενοειδών εκβλαστήσεων, τα γνωστά «κρεατάκια»
Το πιο εμφανές σύμπτωμα της ωτίτιδας είναι ο πόνος, που στην περίπτωση των μεγαλύτερων παιδιών μπορεί να εκφραστεί, στα βρέφη όμως πρέπει να τον μαντέψουμε έπειτα από πολύ κλάμα και νευρικότητα που συνήθως τον συνοδεύει. Επίσης, μπορεί να υπάρχει πυρετός, υγρό που εκκρίνεται από το αυτί και δυσκολία στην ακοή, κάτι που πάλι είναι πιο ευδιάκριτο σε μεγαλύτερες ηλικίες. 
Ομάδες υψηλού κινδύνου για ωτίτιδες θεωρούνται όλα τα μικρά παιδιά, κυρίως τα παιδιά προσχολικής ηλικίας. Το περιβάλλον του παιδιού φαίνεται να παίζει σημαντικό ρόλο αφού σε σπίτια καπνιστών οι αλλεργίες, το συνάχι και άρα οι λοιμώξεις, είναι πάντα συχνότερες. 
Η αντιμετώπισή τους είναι απλή. Το πρώτο βήμα είναι να χορηγήσουμε στο παιδί αναλγητικό-αντιπυρετικό (ποτέ ασπιρίνη!), ενώ μπορεί να χρειαστεί να χορηγηθεί από τον παιδίατρο αντιβίωση (όχι πάντα) ή να δοθούν τοπικές σταγόνες. Κάποιες φορές η λοίμωξη μπορεί να υποτροπιάσει.