Πολλές από εμάς μεγαλώσαμε με την ιδέα  ότι στη ζωή ένας σκοπός μας είναι να βρούμε το άλλο μας μισό.

Έχετε αναρωτηθεί όμως τι λέει από μόνη της αυτή η φράση; Είμαι μισή και ψάχνω ένα άλλο μισό να έρθει να με συμπληρώσει. Να γεμίσει το κενό μου, να με κάνει ολόκληρη.

Και εγώ δεν είχα αντιληφθεί ακριβώς πόσο μεγάλη σημασία έχουν αυτά που λέμε και πόσο πολύ πρέπει να προσέχουμε τι λέμε, μέχρι που έπεσε στα χέρια μου ένα υπέροχο βιβλίο του Σελ Σίλβερσταϊν : «Το κομμάτι που λείπει συναντά το μεγάλο Ο». Μικρό, εικονογραφημένο και τόσο μα τόσο περιεκτικό.

Αυτό που κατάλαβα λοιπόν είναι ότι πρώτα πρέπει να είμαστε οι ίδιες «ολόκληρες». Να έχουμε προσφέρει στον εαυτό μας την πληρότητα, μέσα από όλα όσα έχουμε την ανάγκη να κάνουμε για εμάς. Και μέσα από την αποδοχή και αγάπη προς τον εαυτό μας. Και τότε, μα μόνο τότε θα μπορέσουμε να μοιραστούμε τον γεμάτο και ευτυχισμένο εαυτό μας με έναν άλλο άνθρωπο. Και να ζήσουμε μαζί πράγματα που θα μας οδηγήσουν ένα βήμα παραπέρα στη ζωή μας. Άλλωστε μέσα από τις σχέσεις μαθαίνουμε πάνω απ’ όλα τον εαυτό μας. Και το πιο σημαντικό είναι πέρα από την κατάληξη κάθε μας σχέσης, να αποκτήσουμε επίγνωση του ποιες είμαστε, και τι θέλουμε πραγματικά στη ζωή μας για να είμαστε ευτυχισμένες.

Συνεπώς αναθεώρησα το motto μου, δεν ψάχνω πια το άλλο μου μισό, αλλά ένα άλλο ολόκληρο «Ο», να κυλίσουμε στον κόσμο παρέα.